امولسیون کلوئیدی است که در آن ، ذرات معلق یک مایع در مایع دیگر است، مانند تعلیق روغن در آب.

تفاوت بین محلول کلوئیدی و محلول امولسیون

همان گونه که در تعریف ذکر شده ، امولسیون (و همینطور سوسپانسیون) ، زیر مجموعه‌ای از محلول کلوئیدی به حساب می‌آیند. تنها تفاوت اساسی که می‌توان قائل شد، در اندازه ذرات محلول امولسیون و محلول کلوئیدی است. بطوری که اندازه ذرات محلول سوسپانسیون و امولسیون بزرگتر از محلول کلوئیدی است و محلول کلوئیدی نیز دارای ذرات بزرگتر از محلولهای حقیقی است. اندازه ذرات محلول امولسیون در حدود میلیمتر است، در حالی که اندازه ذرات محلول کلوئیدی در حدود میلیمتر است.

تفاوت محلول امولسیون با محلول حقیقی

در محلولهای کلوئیدی و امولسیون (و سوسپانسیون) ، مسیر نور مشخص است و نور در آن منعکس و پراکنده می‌شود، ولی در محلول حقیقی مسیر نور مشخص نیست. یعنی عبور نور بدون انتشار صورت می‌گیرد و ذرات کلوئیدی برخلاف محلول حقیقی قابلیت دیالیز ندارند، یعنی از غشاء نیم تراوا عبور نمی‌کنند. بنابراین از روش دیالیز برای جدا کردن اجسام این دو دسته استفاده می‌کنند.

نمونه‌ای از یک امولسیون حیاتی

مانند انحلال ، حالت کلوئیدی منحصر به دو فاز جامد و مایع نیست، بلکه سایر حالات ماده هم می‌تواند دو به دو چنین حالتی را بوجود آورد که هر کدام به اسمی بین عامه مشهور شده است. چنانکه کف ، حالت کلوئیدی حباب هوا در مایع است و مه و ابر ، تفوق مایع در گاز است و شیر معمولی ، مخلوط دو مایع می‌باشد که همان امولسیون است.

تفاوت بین امولسیون ، لخته شدن و ژل

همانطور که گفته شد، به پخش و پراکندگی مایع در مایع دیگر ، امولسیون گفته می‌شود که بطور کلی آنها را به دو دسته متمایز تقسیم می‌کنند: سیستم آب در روغن و سیستم روغن در آب. اما ممکن است که فاز و محیط پخش ، یک جامد ، و ذرات پخش شونده ، یک مایع باشد. در این صورت یک ژل بدست می‌آید که مانند کلوئیدها و امولسیون سیلان ندارد. به عبارت دیگر ، به هم چسبیدن ذرات کلوئید را به یکدیگر و ته نشین شدن آنها را به صورت ذرات بزرگتر ، لخته شدن می‌گویند و اگر به صورت توده نیمه جامد تبدیل شوند، آن را ژله شدن می‌نامند.